بررسی و مقایسه «شر» از دیدگاه آگوستین و ابن‌سینا

ابن‌سینا و آگوستین هر دو فیلسوف الهی بودند و از سر ارادت و محبت به خداوند، مسألة شر را مورد تبیین قرار داده‌اند. آگوستین در ابتدا نگاهی مادی به الوهیت داشته و پرسش‌های بسیاری که در باب خداوند، خلقت و ... برایش مطرح شده بود وی را به سوی مانویت و فلسفة ثنویت سوق داده، پس از آشنایی با نوافلاطونیان و مسیحیت دیدگاهش نسبت به خداوند و جهان هستی تغییر نمود و سعی کرد مسألة شر را به گونه‌ای حل کند که به سوی ثنویت نرود. در اسلام نیز در میان صفات پروردگار دو صفتِ عدالت و حکمت است که از نظر شبهات و ایرادهای وارد بر آنها، متقارب و نزدیک به یکدیگرند. اشکال مشترک در مورد «عدل» و «حکمت» پروردگار، وجود بدبختیها و تیره‌روزیها و به عبارت دیگر «مسألة شرور» است که چگونه از خیر محض، شرور صادر می‌شود. ابن‌سینا یکی از فیلسوفانی است که در جهت رفع این شبهه کوشیده است و تلاش کرده است موضوع شر و نقصان را به گونه‌ای تفسیر کند که با عدالت و حکمت آفریدگار منافاتی نداشته باشد. در این مقاله تلاش بر این است تا پس از بیان برخی از دیدگاه‌های آگوستین پیرامون مسألة شر، این مسئله از دید ابن‌سینا، نیز بررسی شود و در آخر این مسئله از دید هر دو فیلسوف مورد ارزیابی قرار گیرد.